Haastigheid in het Verspreiden van Nieuws.

Door Schaych Abdoer-Rahmaan Ibn Naasir as-Sadie (rahiemehoellaah)

Allaah de Verhevene zegt: En als er een zaak tot hen komt waarbij het openbaar geding op het spel staat, van vrede of angst, dan maken ze het bekend (onder de mensen). Hadden zij de zaak maar gerefereerd aan de Boodschapper of zij die boven hen in gezag zijn geplaatst van onder hen, dan zouden de werkelijke onderzoekers het zeker (direct) van hen begrepen hebben. En ware het niet de Gunst en van Allaah en Zijn Genade voor jullie, dan zouden jullie zeker de Shaytaan gevolgd hebben, behalve een klein aantal van jullie. (Soerah an-Nisaa 4: Vers 83)

Al-Allaamah Abdoer-Rahmaan ibn Naasir as-Sadie rahiemehoellaah zegt in uitleg van dit vers:

Dit is een disciplinaire berisping van Allaah naar zijn dienaren, van wie het handelen ongepast is. En het is hen mee gepast dat wanneer hen een zaal van de belangrijkere zaken tot hen komt, welke voordelen bevat voor het gewone volk hetgeen de veiligheid, zekerheid en blijdschap voor de gelovigen betreft, of een zaak van angst dat betrekking heeft op dat een of andere calamiteit hen treft, dat zij onmiddellijk dat nieuws bekend maken; (terwijl) zij het moeten verifiëren en niet haastig het nieuws verspreiden.

Daartegen, ze moeten de zaken terugleiden naar de Boodschapper en naar de regeringsleider die over hen is aangesteld, de mensen van gedenkenis, kennis, advisering, oprechtheid, intellect en zelfbeheersing, degenen die de zalen kennen en de voor en nadelen van de zalen weten. Dus, als zij een voordeel zien in de verslaggeving van de zaal en het verspreiden ervan, dan dienen zij dat te doen. Echte, als zij er geen voordeel in zien, of als zij zien dat er meer nadeel dan voordeel aan kleeft, dan dienen zij het niet te verspreiden. Dus daarom, zegt Allaah:

…dan zouden de werkelijke onderzoekers het zeker (direct) van hen begrepen hebben.

Dat wil dus zeggen, dat zij het onttrekken met hun correcte oordeel en inzicht en rechtgeleide kennis.

Dus hierin is een bewijs voor het fundamentele principe van burgerschap, en het verklaart dat wanneer een zaak van de zaken jou bereikt, waarvan het nodig is dat die terugherleid worden aan degenen die er mee om kunnen gaan, en met zich niet voor hen moet opstellen. Dan is dichter bij het rechte eind en meer adequaat voor veiligheid van fouten.

Dus dit bevat een verbod op haastigheid en snelheid om de zaken te verspreiden, opdat die in het algemene geaccepteerd worden. Echter, de zaak dient overdracht te worden, voordat men er over spreekt. Het moet bekeken worden en men moet zich afvragen of er voordeel aan kleeft, en als dat zo is, dan dient het aan de mensen gepresenteerd te worden, en als dit niet het geval is, dan moet men hiertoe niet overgaan.
Dan zegt Allaah, de Meest Verhevene;

‘En ware het niet de Gunst en van Allaah en Zijn Genade voor jullie’

Dat verwijst naar jullie succes en manieren en het leren van de zaken die jullie niet kennen.

‘dan zouden jullie zeker de Shaytaan gevolgd hebben, behalve een klein aantal van jullie’

De mens is immers van nature de onderdrukkende ontwetend dus hij draagt zichzelf slechts op met kwaad. Echter, wanneer hij naar zijn Heer komt en stevig aan Hem vasthoudt en daar zich sterk voor inspant, dan kalmeert zijn Heer hem en motiveert hem tot al het goede, en Hij beschermt hem van de verworpen Shaytaan.

Bron: Taysierul-Kariemir-Rahmaan fie Tafsieril-Mannaan (2/54-55)